Twee weken geleden waren we net klaar met openen toen er een heel verdrietig meisje naar ons toe kwam lopen. Ze had hele felle kleren aan en zag er heel bang uit. Gelukkig waren de kabouters erg lief en begonnen haar direct te troosten. Ze mocht bij ons komen staan om te vertellen waarom ze zo verdrietig en bang was.
Ze vertelde dat ze Wirre heette en uit de donkere Warbossen kwam. Ze was net in het bos geweest om een schat te verstoppen toen het ineens héél snel donker werdt. Ze raakte in paniek en is zo snel mogelijk het bos uitgerent. Toen ze licht zag bij onze blokhut besloot ze naar ons toe te komen om te vragen of we haar wilden helpen. Natuurlijk wilden de kabouters dat!! Maar.. de kabouters vinden het donkere bos ook héél erg eng!! Gelukkig had de leiding toevallig een paar zaklampen in de kast liggen zodat de kabouters twee aan twee konden lopen met een zaklamp.
Wirre was zo slim geweest om lichtjes op te hangen op weg naar de schat, zo kon ze altijd de weg terugvinden. Deze lichtjes hielpen ons nu om de schat te vinden. Gewapend met de zaklampen volgden we de lichtjes. Maar al gauw bleek dat Wirre niet genoeg lichtjes had. In de plaats van de lichtjes had ze af en toe folie opgehangen wat reflecteerde als je erop scheen. Wanneer we geen lichtje zagen moesten we nu goed rondschijnen met onze zaklampen om een stuk folie te vinden. Goede spoorzoekers als de kabouters zijn kwamen we steeds dieper in het donkere bos. Iedereen begon het nu wel spannend te vinden dus bleven we zo dicht mogelijk bij elkaar.
Toen we al een heel stuk in het bos waren zagen we een cirkel van lichtjes. "Ja!!!" riep Wirre, "Hier heb ik de schat verstopt!" De lichtjes zorgden ervoor dat Wirre goed kon zien waar ze de schat verstopte, maar zorgde er nu voor dat wij de schat terug konden vinden. De schat was heel erg goed verstopt maar gelukkig vonden we hem toch terug. En weet je wat er in zat? Geld? Goud? Diamenten? Nee! Nog beter! De schat zat vol met SPEKJES!! Daar lusten we er wel één (of twee) van!!
Toen Wirre klaar was met delen was het de bedoeling dat we terug zouden gaan naar de blokhut. Maar... de leiding was zo dom geweest om alle lichtjes en al het folie weg te halen!! Gelukkig hebben scouts een erg goed richtingsgevoel en zijn we (ondanks dat alle leiding een andere kant op wees!) toch de goede richting op gelopen en veilig op de blokhut aangekomen. Wirre was ons heel erg dankbaar en kregen we nog een spekje. Ook mochten we nog met haar op de foto! Die foto hebben we bij dit verhaaltje geplaats.
Het was een hele spannende opkomst maar het was vooral heel erg leuk!!
Groeten de kabouters
Toen we al een heel stuk in het bos waren zagen we een cirkel van lichtjes. "Ja!!!" riep Wirre, "Hier heb ik de schat verstopt!" De lichtjes zorgden ervoor dat Wirre goed kon zien waar ze de schat verstopte, maar zorgde er nu voor dat wij de schat terug konden vinden. De schat was heel erg goed verstopt maar gelukkig vonden we hem toch terug. En weet je wat er in zat? Geld? Goud? Diamenten? Nee! Nog beter! De schat zat vol met SPEKJES!! Daar lusten we er wel één (of twee) van!!
Toen Wirre klaar was met delen was het de bedoeling dat we terug zouden gaan naar de blokhut. Maar... de leiding was zo dom geweest om alle lichtjes en al het folie weg te halen!! Gelukkig hebben scouts een erg goed richtingsgevoel en zijn we (ondanks dat alle leiding een andere kant op wees!) toch de goede richting op gelopen en veilig op de blokhut aangekomen. Wirre was ons heel erg dankbaar en kregen we nog een spekje. Ook mochten we nog met haar op de foto! Die foto hebben we bij dit verhaaltje geplaats.
Het was een hele spannende opkomst maar het was vooral heel erg leuk!!
Groeten de kabouters
