Lief Logboek,
Vriendjes zijn natuurlijk altijd welkom bij de welpen. Maar één keer per jaar organiseren we een speciale avond die helemaal in het teken staat van vriendjes. Die avond was afgelopen donderdag. Alle welpen hadden een brief mee gekregen waarin werd gevraagd om minimaal twee vriendjes mee te nemen naar scouting. Zo kwam het dat we deze avond niet de gebruikelijke zestien, maar wel 29 welpen hadden! Alleen Bas had al zeven vriendjes meegenomen!
Onder de vriendjes was ook een oud welp die nog even terug kwam. Tije had ons vorig jaar verlaten om naar de verkenners te gaan, maar kwam met Stan mee als vriendje. Voor ons als leiding was het wel weer even wennen, zo'n grote groep. We begonnen met openen. De welpen gingen in hun nesten zitten en de vriendjes die mee waren gekomen, gingen er in een kring om heen staan om alles goed te kunnen zien.
Na het openen heeft Hathi even kort verteld wat we allemaal wel niet doen bij scouting en dat we dat nooit allemaal in één avond kunnen stoppen. Ook heeft hij de andere leiding voorgesteld. Want als je ergens bent waar je niemand kent, is het toch wel fijn de namen va
n de leiding te weten te weten. Na het verhaal van Hathi werden de welpen en vriendjes in twee groepen verdeeld. De ene groep ging bij Raksha staan en de andere groep bij mij. Raksha en ik hadden beiden een pionierpaal gepakt en deze gingen we met onze groep in het bos verstoppen. De bedoeling was dat je daarna de paal van het andere team ging zoeken. De eerste keer ging het een beetje mis, omdat het spel al begon, voordat wij tevreden waren met de verstopplek van onze paal. Deze ronde werd dus door het andere team gewonnen. Maar we kregen een herkansing. Nu was onze paal wel goed verstopt. We hadden als regel meegekregen dat de paal moest staan. Maar niet hoe hoog ;) Dus onze paal stond ongeveer 3 meter hoog in een boom :) Helaas keek Stan net op het verkeerde moment omhoog en vond hij de paal alsnog. Maar het werd al spannender.
De volgende ronde ging met tikkers. Beide teams mochten hun paal weer opnieuw verstoppen. Daarna gingen Raksha en ik het bos in om iedereen die wij tegen kwamen te tikken. Aangezien het niet heel koud was en welpen best hard door het bos rennen en ook het uniform vrij warm is, had ik het zweet vrij snel over mijn voorhoofd en rug lopen. Maar het was heel spannend. Uiteindelijk was het al bijna kwart voor acht en de palen waren nog niet gevonden. Maar omdat we ook nog ranja en spekkies hadden, hebben we besloten deze ronde onbeslist te laten.
Bij de blokhut was er inmiddels een heerlijk kampvuur gemaakt door Baloe en Hathi. Hier hebben we nog even bij gezeten met onze ranja en onze handen vol spekjes. Daarna was het al weer tijd om te gaan sluiten en naar huis te gaan.
Lief Logboek, wat is zo'n grote groep welpen vermoeiend, maar ontzettend gaaf! laten we hopen dat een aantal van de meegekomen vriendjes volgende week weer komt, zodat we weer zo'n grote groep welpen hebben en de twintig welpen halen voor het zomerkamp. Dan moet Hathi zijn belofte van een verrassing op zomerkamp echt nakomen.
Bagheera