Jaja, ook dit jaar moesten we er weer aan geloven. Na een jaar lang goed ons best te hebben gedaan om vooral maar lief te zijn, moesten we ons afgelopen weekend weer verantwoorden voor Sint Nicolaas.
Om 10 uur waren de Bevers, Kabouters en Welpen op de blokhut om deze mooi te versieren voor Sinterklaas. In de Kleine Zaal stonden de stoelen al klaar, net als een mooie stoel waar Sinterklaas op kon zitten. Er was een mooie tekening gemaakt op het bord en daarnaast hing een mooie slinger voor de Sint. Buiten waren mensen aan het vegen, zodat Sinterklaas toch zeker niet zou uitglijden over alle blaadjes die rondom de blokhut lagen.
Toen het versieren en schoonmaken klaar was, ging iedereen in de Kleine Zaal zitten in de hoop dat Sinterklaas nu toch zou komen. Er werd hard gezongen om de Sint de weg te wijzen en te laten weten dat wij klaar waren om hem te ontvangen.
En om half elf was het dan zo ver. Nadat Sinterklaas eerst de Grote Zaal al in was gelopen (want daar vierden we het eerder altijd), had hij toch de weg naar de Kleine Zaal gevonden. Met veel gejuich en blijdschap werd de Sint welkom geheten door iedereen. En natuurlijk was Sinterklaas ook blij weer bij ons te zijn. Waar de Sint minder blij mee was, was zijn Zwarte Piet. Deze was blijkbaar te lang op het dak blijven hangen vrijdagnacht, waardoor hij heel moe was. Hij viel dan ook steeds in slaap en wij moesten hem dan weer wakker maken. Het was zelfs zo erg dat deze Piet bij het aankleden zijn slaapsok was vergeten uit te doen. Gelukkig was er een hulppiet bij de Kabouters en die wilde de plek van Zwarte Piet wel innemen om de Sint te kunnen helpen.
Zoals altijd haalde Sinterklaas weer een aantal kinderen naar voren waarvan hij had gehoord dat ze iets bijzonders hadden gedaan. Zo was er bij de Bevers een meisje dat heel mooie Sinterklaasliedjes kon zingen. En dat mocht ze natuurlijk even laten horen. Sint vond het schitterend! Van de Kabouters had Sint gehoord dat de leiding een Chinees sinterklaasliedje kende, en dat hebben ze samen met alle Kabouters voor Sinterklaas gezongen. Bij de Welpen waren twee jongens die een heel fout Sinterklaasliedje hadden geleerd. Daar was Sinterklaas wat minder blij mee, maar omdat ze hebben beloofd het nooit meer te zingen, mochten ze toch ook een handje pepernoten.
Toen iedereen genoeg pepernoten en ander snoepgoed had gekregen, besloot de Sint dat hij wel weer lang genoeg was gebleven en onder luid gezang van iedereen heeft hij weer voor een jaar afscheid genomen van ons. Uiteraard nadat Piet (die weer wakker was) de zakken met cadeautjes binnen had gebracht.
Dank u Sinterklaas, en tot volgend jaar!