"Jullie moeten veel harder zingen, anders hoort Sinterklaas jullie niet!" Afgelopen zaterdag 20 november zongen de Bevers, Kabouters en de Welpen zichzelf schor terwijl ze gespannen op Sinterklaas zaten te wachten. En het wachten werd beloond. Enige tijd later schreed de goed heilig man, met twee pieten aan zijn zijde, de blokhut binnen.
In de grote zaal stond er al een comfortabele bank klaar voor de kindervriend, al dachten de pieten daar anders over. "Ik zit wel goed Sinterklaar, maar u nog niet. Tja weggegaan is plaats vergaan!" Maar de Sint was niet voor een gat te vangen. "Zeg Piet zie je die trap daar achterin de zaal, zou je die even voor mij willen pakken." "Maar natuurlijk Sinterklaas...maar...oooohh, Sinterklaas is veel te slim voor mij."
En zo nam Sinterklaas alsnog plaats op de bank, pakte zijn grote boek en riep de eerste scouts bij zich. En in het volgende uur bleek dat de Sint en zijn pieten alles weten en alles zien. Bijvoorbeeld dat Thymen een weddenschap had verloren. Deze stoere welp had gewed dat hij wel een pot appelmoes open kon draaien. Maar de waarheid bleek toch anders.
Ook was het onze gast niet ontgaan dat Lotte van de Kabouters erg fanatiek is op Hyves. Al is dat iets wat de pieten ver te boven gaat. "Een computer kan toch helemaal niet praten, en waarom heb je daar hiefes voor nodig, ik kan nu toch ook gewoon met je praten?"
Je zou het misschien niet verwachten maar de goed heilig man wist zelfs een paar voetballiefhebbers te vinden bij onze scouting vereniging. En zij moesten Sinterklaas en zijn pieten maar eens vertellen wat hier nu zo leuk aan is. Want de trouwe helpers van de Sint waren hier niet voor te porren. "Van voetballen word je toch hartstikke moe Sinterklaas? Dan rolt de bal weer van de boot en dan moet ik weer het water in."
Ook de leiding werd niet ontzien. Brombeer werd er door de Sint op gewezen dat het verstandig is om te kijken of er water in een sloot staat voordat je er tijdens een smokkeldropping in springt. Vervolgens werden Baloe en Sona, onze grijze en zwarte beren, op het matje geroepen. Het was de kindervriend en zijn knechten ter ore gekomen dat deze twee beren het berenlied niet kenden. En zij moesten schoorvoetend bekennen dat dat inderdaad zo was. Maar zij beloofden de goed heilig man dat zij het volgend jaar zouden zingen.
Uiteindelijk brak het moment aan waar alle kinderen op zaten te wachten...de kado's. Alle Bevers, Kabouters en Welpen werden erop uit gestuurd om ze buiten in het bos te zoeken. En al snel kwamen ze geslaagd terug. Ze hadden zelfs een zak met pakjes uit de vlaggenmast weten te vissen. Hierna werden de kinderen overladen met geschenken en nam de goede Sint weer afscheid van ons.
Tot volgend jaar!