Bekijk hier het fotoalbum!
We begonnen met de voorbereidingen van de Jota al 2 weken van tevoren. Die vrijdag hebben we met de rowans een heel draaiboek van de Jota gemaakt, zodat helemaal duidelijk was wat er allemaal moest gebeuren. De zondag daarop zijn we begonnen met het bouwen van de toren voor de Jota. Die dag schoten we goed op met het bouwen van de toren, de toren was aan het eind van de dag bijna klaar.
De vrijdag daarop, dus de laatste vrijdag voor Jota, hebben we tijdens de rowanopkomst nog zoveel mogelijk aan de toren gedaan. De toren zelf werd helemaal afgemaakt en de toren werd al deels hijsklaar gemaakt. 2 dagen later, op zondag, moest het dan gebeuren. De toren werd helemaal hijsklaar gemaakt, er moesten nog een aantal dingen gebeuren. Ondertussen haalde Marwin de trekker op, want daarmee gingen we de toren hijsen. Toen hij terug was gingen we snel even eten. Daarna moesten nog een paar dingen gebeuren en dan konden we hijsen.
De vlag werd nog snel even in de toren gehangen en de toren werd op spanning gezet, zodat hij niet krom gaat hangen bij het hijsen. Het hijstouw werd aan de trekker gemaakt en iedereen ging aan de tuidraden staan om te zorgen dat de toren recht bleef bij het hijsen. We konden eindelijk gaan hijsen. Marwin zat in de trekker en Rudy moest de mensen aan de tuidraden aanwijzingen geven en letten op de toren. De toren werd eerst een stukje opgehesen, zodat de antenne aan de toren gezet kon worden. Toen dat gedaan was kon het hijsen verder gaan. Het ging best snel, maar omdat Rudy niet goed oplette ging de antenne een stukje door een boom en daardoor was de antenne krom. Verder ging het hijsen helemaal goed. De spanning werd weer van de toren afgehaald en de tuidraden werden vastgezet. De toren stond. Daarna hebben we gauw even alles opgeruimd.
Vrijdag:
Om half drie kwam er een telefoontje dat er een hoogwerker beschikbaar was. Met een paar personen konden we nog mooi even de antenne recht hangen. De hoogwerker moest al om 4 uur terug zijn, dus er was weinig tijd. Toch is de antenne redelijk in orde gemaakt. Vanaf 5 uur kwamen er meer mensen binnen. We hebben de tijd gevuld met het drinken van koffie en het klaarzetten van van alles in de blokhut. Toen om 7 uur de rowans en sherpa s kwamen, hebben we de stand in de grote zaal ingericht. Toen die ingericht waren, zijn we het stamhok onveilig gaan maken, en hebben we voorzichtig de eerste gehaktbal geproefd. Intussen werd al ge-JOTI-d op de computers in het stamhok. De chatboxen van scouting Nederland waren al open en ook in de rest van de wereld was zo links en rechts al een chatbox open.
Om tien uur was de opening. Hoewel de opening op Internet langer duurde, werd zowel op internet als bij Jos op 2 meter de opening gevolgd. PA6JAM/J zond dit jaar uit vanaf een schip, dat diverse Nederlandse binnenhavens zou aandoen. De hoop dat die boot ook over het kanaal zou komen werd echter vrij gauw om zeep geholpen. Daniel Lohuus, deed nog een zegje, waarna de aanmelding bij het rayon begon. In ons geval moesten we ons aanmelden bij PA3MGA/J in Borne. Hoewel we als 2e op zijn lijstje stonden, waren we de laaste die aanmeldde; daarvoor waren er nog enkele technische mankementen van onze kant die nog verholpen moesten worden. Na de aanmelding hebben we een aantal verbindingen gemaakt met een aantal scoutinggroepen in Nederland, waaronder een Limburger die met een antennetje net boven zijn blokhut door heel Nederland aan het blazen was. Zoals onze professionele zendamateur dan zegt: "We hebben uitstekende condities".
Ondertussen werd op de JOTI-chatboxen een enorme hoeveelheid verbindingen gelegd met binnen- en buitenland. Hoewel contact gelegd werd met mensen in Indonesië, Amerika, Australië enzovoort, is het natuurlijk het leukst om gewoon met een paar scouts in Nederland te praten, waarbij het de kunst is nét niet een ban op te lopen... Naarmate de avond verstreek nam de belangstelling voor de JOTA/JOTI af en werd het gezelliger bij de bar. De jukebox werd veelvuldig gebruikt en iemand had voor de liefhebbers de gehaktballen aangezet. Al met al ging het door tot in de kleine uurtjes...
Zaterdag:
Nadat om 9 uur iedereen wakker was gemaakt, gingen we ontbijten. Dit moest snel, omdat de open dag al begon om 11 uur. Voor die tijd moest er nog van alles gebeuren. Het spandoek aan de weg werd opgehangen, de kabelbaan gespannen (wat supersnel ging dankzij Milos' nieuwe hijsbandjes), het tafelvuur aangestoken en de spelletjes klaargezet. De grote zaal werd gezellig gemaakt, zodat de open dag goed kon beginnen om 11 uur. Tijdens de open dag konden de rowans en sherpa s helpen bij de open dag, maar ook de Jota / Joti voortzetten. De 2 meter-set van Jos heeft niet meer van die geweldige verbindingen gelegd, omdat de coax-kabel zulke verliezen maakte dat alleen wat lokale stations bereikt werden. Op internet werd nog wel fanatiek gesproken met scouts over de hele wereld. Wederom deed de jukebox echter de beste zaken.
Om 3 uur was de open dag ten einde en ruimden we op. Tegelijk werden ook de vossenjachtontvangers in orde gemaakt. Er werd gekookt en om half 6 konden we eten. Na het eten was er weer ruimte voor de Jota en Joti. Rudie ging zijn kersverse call even testen: PA3AI. Helaas bracht deze call geen betere verbindingen. De vossenjachtzender werd opgebouwd en aangezet op een locatie in Boekelo. Nadat de eerste tests op de blokhut geslaagd waren gingen de eerste groepen op weg, rond 8 uur. De rowans en sherpa s hadden elk een groep, de dow, en er was een groepje van stamleden en pivo's. Het 5e en laatste groepje werd gevormd door onze professionele zendamateurs, Rudie en Jos. Deze laatsten vertrokken pas toen iedereen al binnen was, om half elf. Aan de hand van de snelle binnenkomst van de groepjes konden we concluderen dat de nieuwe HB9CV-antennes een goede aanwinst op de ontvangers zijn; we hebben nu betere richtmogelijkheden, waarbij de voor-achterverhouding van de antenne ervoor zorgt dat we niet meer hoeven te kiezen. Nadat we even gezellig bij de vuurton van onze gastheer hadden gestaan, gingen we weer naar de blokhut. Hier aangekomen barstte het feestgedruis weer los. De jukebox had het ook nu weer niet gemakkelijk. Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat er werd gefeest tot in de kleine uurtjes.
Zondag:
Het werd zondag zowaar 10 uur voordat er leven in de brouwerij kwam. Alex werd van zijn bed gelicht, zodat hij eieren kon gaan bakken. Bart stond hem bij. De eieren vielen zeker in de smaak, omdat de rij wachtenden tot in de gang stonden. Er was nog ruimte voor Jota en Joti tot 1 uur. De Joti werd vrij snel weer opgepikt, maar in het Jota-hok werd voornamelijk gesproken over verbeteringen voor volgend jaar. (Mast verplaatsen, goede antennes aanschaffen, Jos had nog een goede rotor en coax, enz.) Om 1 uur kwam dan toch die vooruitgeschoven post in zicht. We moesten gaan opruimen. De toren werd weer naar beneden gehaald, en de computers weer opgestapeld. De dames zorgden ervoor dat de blokhut er weer spik en span bijligt, en begonnen hamburgers te bakken. Na het eten werd de toren losgeknoopt, en werd het laatste opgeruimd. Om kwart over vier waren we klaar met de werkzaamheden, en besloten we nog wat na te drinken. Dat ook de afsluiting van de Jota nog heel gezellig kan zijn bleek wel uit de verschillende activiteiten die aan de bar nog even georganiseerd werden. Hierbij was de Jotpi (Jamboree on the post-it) de meest hilarische. Hiermee was weer een zeer gezellige Jota ten einde gekomen.
Bedankt allemaal voor de gezellige Jota / Joti en hopelijk wordt het volgend jaar nog veel beter.
Rob en Marwin.
Vrijdag:
Zaterdag:
Zondag:
Bedankt allemaal voor de gezellige Jota / Joti en hopelijk wordt het volgend jaar nog veel beter.
Rob en Marwin.